انتخابات-1402

از افتخارات نظام جمهوری اسلامی ایران این است که ولو در حالت تحریم انتخابات از سوی یک جریان خاص سیاسی و کاهش میزان مشارکت نیز اما پای رأی مردم و رعایت مُرّ قانون ایستاده است.

تأکید بر همراهی مردم با تولیدات داخلی یک ضرورت عقلانی است اما نه به این معنی که مجوزی برای ناجوانمردی صاحبان صنایع در قیمت‌گذاری باشد و یا اهمال در حفظ جان مردم را روا بداند.

چپ‌های ستادی از هم‌اکنون اسب خود را زین کرده‌اند تا توطئه "تحریم انتخابات" را در سال 1402 و برای مجلس دوازدهم نیز تکرار کنند.

مجید انصاری اخیراً شبهه‌ای را پیرامون انتخابات مطرح کرده است که به نظر می‌رسد یک زمینه‌چینی تازه برای تکرار رفتار شریرانه "تحریم انتخابات" از سوی اصلاح‌طلبان باشد.

یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس از اجرا نشدن قانون اعطای کالابرگ‌های ارزان به مردم انتقاد کرد.

وقتی یک رجل یا یک جبهه سیاسی رسما اعلام می‌کند که رغبتی به حضور در انتخابات ندارد و صندوق رأی را مرده می‌داند؛ این اعلان به معنی حرکت به سمت معارضه ضد امنیتی با نظام حاکم است.

سوالی که احزاب و مردان سیاسی باید به آن پاسخ بدهند اینست که احزاب بی‌کارنامه و تحریم‌گر انتخابات دقیقا به چه درد ایران و مردم ایران می‌خورند!؟

این طبیعت تلخ سیاست است. هنگامیکه تحریم کنندگان انتخابات و کسانی که از مرگ صندوق رأی سخن بگویند منتبّه نشوند؛ طبیعتا از تحریم انتخابات بعدی سخن می‌گویند!

گرانی و نبود نظارت کارای قضایی و دولتی بر بازار به جایی رسیده است که حتی وزارت بهداشت نیز خواهان نظارت بر قیمت‌ها شده تا مواد غذایی ضروری از سبد معیشت برخی خانوارها حذف نشود.

گرانی و نبود نظارت کارای قضایی و دولتی بر بازار به جایی رسیده است که حتی وزارت بهداشت نیز خواهان نظارت بر قیمت‌ها شده تا مواد غذایی ضروری از سبد معیشت برخی خانوارها حذف نشود.