انسان-در-قرآن

قرآن مجید شخصیت انسان را به گونه‌ای بیان نموده است که هم متمایز از حیوانات است و هم انسان‌ها را تنها به خاطر ویژگی‌های جسمانی در یک جایگاه به شمار نمی‌آورد، بلکه انسان‌های با ویژگی‌های روحی و روانی را در یک جایگاه شخصیتی معرفی می‌نماید. 

هر انسانی در ژرفای فطرت خویش به طور روشن می یابد که به «زندگی جاوید» عشق می ورزد و از هرگونه زوال و نابودی رنج می َبرد، و از آن می گریزد

صاحبان علوم گوناگون، تفسیرهای متنوع و متفاوتی از کمال انسان دارند. هر کسی کمال را در رشته علمی خاص خود می داند؛ ولی آخرین سخن را کمال آفرین جهان هستی، خدای سبحان، می گوید و چه کسی راستگوتر از اوست؟:

قرآن چنان که صاحب نظران گفته اند - چون دریایی عمیق است و هیچ کتابی را نمی توان با آن مقایسه کرد . یکی از نشانه های معانی و مفاهیم قرآن گستره خاص دارد یا تمام علوم را در بر می گیرد؟ عمق قرآن کریم، تفاسیر مختلفی است که بر آن نگاشته اند

روح خدا در انسان دمیده نشده است بلکه روح، مخلوق خاص و ویژه است که خداوند آن را در انسان بودیعه گذاشته است و خداوند چیزی از وجود و ذات خودش را به احدی نداده است و این کار اصلا غیر معقول است . و آیه : وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی / و از روح خود در آن دمیدم.﴿الحجر، 29﴾ برای بیان و تکریم جایگاه انسان است.