اهل‌بیت(ع)

«ولی نعمت» به معنای صاحب نعمت است؛ یعنی کسی که نعمت‌های ما از جانب او است. چنانچه از آیاتی مانند آیه 53 سوره نحل  و آخرین آیه از سوره ضحی استفاده می‌شود، «ولی نعمت»، در مرحله اول خدای متعال است که آفریننده تمام نعمت‌های مادی و معنوی است. چنانچه امام علی(ع) می‌فرماید:

«ولی نعمت» به معنای صاحب نعمت است؛ یعنی کسی که نعمت‌های ما از جانب او است. چنانچه از آیاتی مانند آیه 53 سوره نحل  و آخرین آیه از سوره ضحی استفاده می‌شود، «ولی نعمت»، در مرحله اول خدای متعال است که آفریننده تمام نعمت‌های مادی و معنوی است. چنانچه امام علی(ع) می‌فرماید:

«ولی نعمت» به معنای صاحب نعمت است؛ یعنی کسی که نعمت‌های ما از جانب او است. چنانچه از آیاتی مانند آیه 53 سوره نحل  و آخرین آیه از سوره ضحی استفاده می‌شود، «ولی نعمت»، در مرحله اول خدای متعال است که آفریننده تمام نعمت‌های مادی و معنوی است. چنانچه امام علی(ع) می‌فرماید:

او ارادت زیادی به رهبرمعظم داشت. شهیدان حاج‌قاسم و حججی را بسیار دوست داشت و می‌گفت: «من آرزو دارم سر مزار این دو شهید بروم. همیشه می‌گفتیم باشد مادر، ان‌شاءالله خواهیم رفت...».

«ولی نعمت» به معنای صاحب نعمت است؛ یعنی کسی که نعمت‌های ما از جانب او است. چنانچه از آیاتی مانند آیه 53 سوره نحل  و آخرین آیه از سوره ضحی استفاده می‌شود، «ولی نعمت»، در مرحله اول خدای متعال است که آفریننده تمام نعمت‌های مادی و معنوی است. چنانچه امام علی(ع) می‌فرماید:

«ولی نعمت» به معنای صاحب نعمت است؛ یعنی کسی که نعمت‌های ما از جانب او است. چنانچه از آیاتی مانند آیه 53 سوره نحل  و آخرین آیه از سوره ضحی استفاده می‌شود، «ولی نعمت»، در مرحله اول خدای متعال است که آفریننده تمام نعمت‌های مادی و معنوی است. چنانچه امام علی(ع) می‌فرماید: