«ایده آل صفت است از واژه ایده که به صورت اسم هم به کار می رود. در معنای صفتی مقابل صفت واقع ی ا واقعی قرار می گی رد و دو کاربرد دارد: ی کی برای فرد دارای اوصاف مطلوب و دی گری در وصف آنچه فقط در ذهن و عقل و وهم باشد نه در خارج. در معنای اسمی بر آنچه که صلاحی ت ارضای تمام تمایلات عالی انسانی (مطلق ی ا مفی د) را داشته باشد کاربرد دارد.»[1]
