باصره

در این زمینه، کالبدشناسی دقیق و شگفت انگیزی وجود داشته، گرچه به طور طبیعی با اشتباهاتی همراه بوده است، از جمله همه‌ی حکما و پزشکان این دوره، عدسی (جلیدیه) را به اشتباه در مرکز چشم، و دیگر رطوبت‌ها (مایع‌ها) و طبقات (لایه‌ها) را برای تغذیه و محافظت از عدسی می‌دانستند

روش تشریح چشم بین حکمای دوره‌ی اسلامی برگرفته از تشریح جالینوسی، اما کاربردی‌تر بود. (1) اوج دستاوردهای چشم پزشکی دوره‌ی اسلامی را کتاب‌های تذکرة الکحالین و المنتخب من علم العین و علاجها دانسته‌اند