بطن

«باطن » در لغت، به معنای پنهان در مقابل ظاهر و آشکار است. (1) در این نبشتار، منظور از «باطن قرآن کریم » دلالت های پنهان آن یا معانی و معارفی است که آیات کریمه بر آن دلالت دارد

ظاهر و باطن در اصل لغت، ماخوذ از ظهر و بطن و به ترتیب به معنای پشت و شکم است و به معنای آشکاری و پنهانی نیز به کار رفته است

در اصطلاح سلف،تنزیل بر مورد نزول گفته می شود.این مورد می تواند یک واقعه خاص باشد که آن واقعه سبب نزول آیه شده است