بندگانش

علاّ مه مجلسی در بحارالأنوار می گوید: این عبارت را به خط شیخ خود، شیخ بهایی دیده ام:

بین جبر و تفویض مرز دقیقی است، اینکه نسبت خداوند به اعمال بندگانش چگونه است؟ آیا او خالق افعال بندگانش هم هست یا نه؟ بعضی بطور کلی خلقت افعال را انکار کرده اند و بعضی هم آنرا قبول کرده اند. حقیقت مطلب در روایات اسلامی آمده است، در مقاله حاضر استاد علامه طباطبایی ضمن بحث کوتاهی به بررسی روایات در این زمینه پرداخته اند.

و چون بندگان من از تو سراغ مرا می گیرند بدانند که من نزدیکم و دعوت دعاکنندگان را اجابت می کنم البته در صورتی که مرا بخوانند پس باید که آنان نیز دعوت مرا اجابت نموده و باید به من ایمان آورند تا شاید رشد یابند(186).

به نام خداوندی که از پاره ای گل وجودی ساخت و در او دلی بنهاد و از روح خود در او بدمید (1) و انوار جمال و جلال خود بر او بگسترد و آن را در کنف لطف خود همی پرورد و در قبضه صفات خود بداشت.