بیماری-پارکینسون

بیماری پارکینسون و راه های درمان این بیماری 23 اردیبهشت ماه روز جهانی پارکینسون است. نامگذاری چنین روزهایی تلنگری است که بیشتر حواسمان به برخی از بیماری ها باشد و نسبت به پیشگیری از ابتلای به آنها اقدام کنیم

به دلیل تدریجی بودن پارکینسون، بیماری ممکن است با علائم مخفی و خیلی سبک شروع شود به طوری که دیگران متوجه آن نشوند و فقط خود فرد لرزش اندام‌ها را احساس کند.

پارکینسون، یکی از اختلالاتی به ‌شمار می‌رود که بیشتر در میان افراد کهنسال شایع است، اما گاهی حتی از سنین 30 تا 40 سالگی به بعد هم برخی نشانه‌های آن را می‌توان در بعضی افراد تشخیص داد.

ویتامین D یک موضوع داغ برای تحقیق است، زیرا کشف شده است که ما گیرنده‌هایی از این ویتامین در مغز داریم که باعث افزایش رشد سلول‌های مغزی می‌شود و همانند هورمون رشدی برای این سلول‌ها است

بیماری پارکینسون در اثر از دست دادن سلول‌های عصبی (سلول‌های دوپامینرژیک) در قسمتی از مغز که جسم سیاه نامیده می‌شود، ایجاد می‌گردد. سلول‌های دوپامینرژیک مسئول تولید دوپامین هستند.

پارکینسون نوعی فلج محسوب می‌‌شود که در آن، طرف راست یا چپ سر درگیر است. در این بیماری صورت، چشم و دهان شخص دچار کجی و انحراف می‌‌شود و معمولا از چشم‌‌های قرمز شده فرد، اشک جاری می‌‌گردد.

پژوهشگران ادعا می‌کنند با آزمایش بویایی می‌توان احتمال ابتلا به پارکینسون را 10 سال پیش از بروز علائمی همچون لرزش، سفتی و خشکی اندام‌ها تشخیص داد.

از دست دادن حافظه بلند مدت می‌تواند به دلیل شرایط خاص پزشکی، ضربه به سر، مصرف الکل، استفاده طولانی مدت از برخی داروها، و غیره صورت گیرد

مداخله سریع و اولیه یکی از راه های مقابله با بیماری های مرتبط با زوال عقل است.یک پژوهش طولانی مدت که توسط محققین دانشگاه ایالت میشیگان انجام شده نشان می دهد شناسایی بیماری در مراحل ابتدایی اش یک سری علائم خاص دارد. یکی از این نشانه ها، نفهمیدن بوی بنزین یا بوی صابون است.

بیماری پارکینسون برای اولین بار توسط دانشمند انگلیسی به نام دکتر جیمز پارکینسون در سال 1817 میلادی توصیف شد و از این رو نام این بیماری به او تعلق یافت