یکی از آموزه های اساسی حکومت در اسلام تلفیق سیاست و دیانت بوده است که خود را در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی ظاهر می سازد.این آموزه به علت نوگرایی در ساخت حکومتداری موجب پیدایش قرائت های مختلف فکری و عملی در منظر اندیشه های سیاسی و فلسفی و دینی شده است .این گرایش ها به طور عمده به دو حوزه اصلی تقسیم می شوند.1 تلفیق گرایان 2 تفریق گرایان .
