نمی شود که از یک سو، سخن از آزادی بیان و کرسی های آزاد اندیشی به میان آورد و از دیگر سو، استاد دانشگاهی چون محسن رنانی را به اتهام ابراز نظراتش تحت تعقیب قضایی قرار داد. جامعه از پیگرد قضایی افرادی چون رنانی که نه وابسته خارج اند و نه دلبسته پست های داخل و تنها به توسعه ایران می اندیشند، سیگنال های خوبی دریافت نمی کند
