همه از این میترسند که مبادا کشورشان داخل مسیری بیفتد که اورول در «1984» و هاکسلی در «دنیای قشنگ نو» انتهای آن را با جزییات به تصویر کشیدند. بنابراین سوال بزرگی که میتوان پرسید این است که در این نبرد آیندهنگری بین جوروج اورول و آلدوس هاکسلی، چشمانداز کدامیک برای دنیای ما و مشکلات آن دقیقتر است؟