حارث-همدانی

در نهج البلاغه، به نامه امیرالمؤمنین به حارث همْدانی رسید.[1] حارث همْدانی از اصحاب خاص حضرت بود و جزء تابعین بود؛ یعنی محضر پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثّناء) را ادراک نکرده است

امام علی (ع) در بخش نامه های نهج البلاغه (1) به "حارث همدانی "رهنمودها و هشدارهایی داده است که برای همیشه و همگان در طول تاریخ سودمند و آگاهی بخش و عبرت آموز است این نامه را در دو محور هدایت ها و هشدارها به اندازه مجال شرح خواهیم داد، لکن پیش از آن لازم است درنگی در شخصیت حارث همدانی داشته باشیم