خضوع

فروتنی به عنوان یک فضیلت و یا هنجار اجتماعی در جامعه پذیرفته شده است

مرحوم علامه طهرانی نقل می کنند که در زمانی که توفیق نصیب شهید مطهری شد که به فیض دیدار مرحوم آسد هاشم حداد نائل شود، آسد هاشم از شهید مطهری پرسید که موقع نماز به چه چیز توجه می کنی؟ شهید مطهری پاسخ می دهد که به معنای آیات و اذکاری که می گویم توجه می کنم

خداوند متعال می فرماید: «ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیعْبُدُونِ»[1] جن و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند

مهم ترین آموزه دینی پیامبران الهی، دعوت به یکتاپرستی است. در نوشتار حاضر، کوشش بر آن است که معنای عبادت را با توجه به دیدگاه قرآن مورد بررسی قرار دهیم و به نتیجه ای شایسته دست یابیم

اگر برای نماز همین عبارات محدود[1] و زمان مشخص و ترتیب ویژه نبود، بهتر نبود؟ مثلا هر کس با خدای خودش با زبان خودش و راحت بدون هیچ آداب محدود کننده ای نیایش می کرد بیشتر قربت نصیبمان نمی شد؟ R

گروهی از طلاب رشته تخصصی کلام اسلامی