خورشید

در 9 ماه مه سال 2020، کاوشگر خورشیدی پارکر طولانی‌ترین ماموریت رصد علمی خود را آغاز کرد. این کاوشگر ماموریت خود را زمانیکه در فاصله 62.5 میلیون مایل از سطح خورشید قرار داشت آغاز کرد که این فاصله 39 میلیون مایل دورتر از رویاویی‌های دیگر کاوشگر با خورشید بوده است.

با این وجود، محققان همچنین 2500 ستاره مانند خورشید دیگر را هم بررسی کردند که طول مدت چرخش آن‌ها در مدار خود معلوم نیست. این بررسی‌ها نشان داد که سطح روشنایی آن‌ها بسیار کمتر از 369 ستاره در تناوب بوده است.

در ابتدا قرار بود "پارکر" سال 2015 به فضا پرتاب شود. تاریخ پرتاب سپس تا تابستان 2018 به تعویق افتاد و در نهایت 11 اوت به عنوان تاریخ نهایی پرتاب انتخاب شد که در آخرین لحظات به 12 اوت 2018 موکول شد.

در ابتدا قرار بود "پارکر" سال 2015 به فضا پرتاب شود. تاریخ پرتاب سپس تا تابستان 2018 به تعویق افتاد و در نهایت 11 اوت به عنوان تاریخ نهایی پرتاب انتخاب شد که در آخرین لحظات به 12 اوت 2018 موکول شد.

به گفته اخترشناسان، دنباله دار نامبرده ممکن است به درخشان‌ترین مورد در در طول 7 سال گذشته در آسمان تبدیل شود.

دانشمندان برای نخستین بار عکس های رزلوشن بالایی از سطح خورشید منتشر کردند و اعلام نمودند که سطح این ستاره به مراتب پیچیده تر از چیزی است که پیشتر تصور می شد.

محققان با انتشار واضح‌ترین تصاویر خورشید اظهار کردند که اتمسفر این ستاره بسیار پیچیده‌تر از چیزی است که در ابتدا تصویر می‌شد.

اخترشناسان اظهار کرده‌اند دنباله‌دار عظیمی به نام "اتلس"(Atlas) که اندازه آن پنج برابر سیاره مشتری و تقریبا نصف خورشید است اواخر ماه آوریل(اوایل اردیبهشت) در نزدیک‌ترین فاصله خود با زمین قرار خواهد گرفت و آسمان را روشن‌تر خواهد ساخت و نور آن می‌تواند حتی از سیاره زهره نیز درخشان‌تر باشد.

ناسا اخیرا اعلام کرده قصد دارد به منظور مطالعه طوفان‌های ذرات خورشیدی از شش ماهواره کوچک استفاده کند تا آنها تابش ساطع شده از خورشید را اندازه گیری کنند.

گروهی از ستاره‌شناسان، تصویری از یک ستاره را ثبت کرده‌اند که با وجود کوچک بودن، شعله‌ بزرگی را منتشر کرده است.