معلى بن خنیس که از شهداء راه فضیلت و راویان احادیث اهل بیت است مى گوید: امام صادق (ع) در شبى بارانى از منزلش به جانب ظله بنى ساعده، جائى که مستمندان و نیازمندان از حرارت و سرما زیر آن پناه مى بردند روان شد، من دنبال حضرت به صورتى آهسته به راه افتادم، در میان راه چیزى از آن منبع خیر و احسان به زمین افتاد فرمود:
