باور به امامی که تداوم بخش جریان نبوت، برخوردار از عصمت و علم برتر و نیز منصوص و منصوب از سوی خداوند است، نقطه آغاز اختلاف در حوزه عقاید و کلام اسلام محسوب می شود؛ به گونه ای که می توان ادعا کرد قبول یا رد چنین عقیده ای، منشأ دیگر عقاید و احکام متفاوت مذاهب اسلامی است.
