امام صادق (علیه السلام) فرمود: «هیچ بنده ای دست به درگاه خدای عزیز جبار نگشاید جز این که خدای عزّ و جلّ شرم کند که آن را تهی بازگرداند تا این که به مصلحت خود چیزی از فضل رحمتش در آن بنهد، پس هرگاه یکی از شماها دعا کرد تا دستش را به سر و روی خود نکشید، آن را پس نکشد». (کافی، ج 2، ص 471)
