در قرن سیزدهم دوات‌گری شغلی بود که تهیه دوات و دوات دان یعنی قلمدان می نمود و چون کار دوات گری با ورود قلم فرانسه و جوهر و قلم‌های نوک آهنی و در عقبش خودنویس رو به زوال گذارد به تدریج دوات گرها کار اولیه خود را به سماورسازی و امور ادوات برنجی تبدیل نموده و سماورساز شدند.