ذلت

پیامبران و عزّت انسان‌ها آموزه‌های توحیدی و زندگی‌بخش قرآن ‌کریم، گویای آن است که اسلام عزّت نفس آدمی را می‌جوید؛ به سخن دیگر، مفاهیم اعتقادی، اخلاقی و عرفانیِ اسلام هدایت‌گر انسان به فطرت الهی او است؛ فطرتی که بر پایه ارجمندی انسان در پرتو عشق و پرستش پروردگار استوار گشته است

حسین، امام عزت است و کربلا، تجلی گاه عزتمندی یاران خدا . و عاشورا، لحظه ای تاریخی که افتخار حفظ دین و ارزش ها و فداکردن خود برای بقای آنها به حسین علیه السلام تعلق گرفت . حسین از آن رو افتخار بشر شد که زندگی بدون ارزش را همسنگ «مرگ زرد» ، دانست و رفتار و گفتارش آکنده از عطر سرافرازی ماند .

بیشک عزت و افتخار حسینی در پرتو فرهنگ انسانساز قرآنی، دست یافتنی است و دور ماندن از قرآن، زمینهساز ذلت و خواری فرد و جامعه به شمار میرود.