«سراسر معاشرت با شهریار برای من خاطره است. مرگ تلخ او، خاطره و یاد او بعد از مرگ نیز خاطرهای دیگر میآفریند. هرگز عظمت روز تشییع استاد شهریار را فراموش نمیکنم و آن لحظه با شکوه که دریای ادب فارسی با شعر ترکی در خاک فرو میرفت، هرگز برای من تکرار نمیشود.»