روش-تفسیری

«من ورّخ مؤمنا فکأنّما أحیاه... هرکس زندگینامه مؤمنی را بنگارد چنان است که او را زنده گردانیده است».[1]

از جمله ویژگی های برجسته این تفسیر، اتقان، اختصار، دفاع از ظاهر تعابیر قرآنی در مقابل برداشت هایی با گرایش های عصری متجدد مآبانه، دفاع از شان و مقام اهل بیت علیهم السلام (ذیل برخی آیات قرآن)، دفاع از احکام فقهی شیعه (ذیل آیات الاحکام)، پرهیز از تفسیر قرآن با ذوق فلسفی و عرفانی و اجتناب از تمسک به اسرائیلیات است.

بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله الذی انزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیرا، و الصلوة علی من جعله شاهدا و مبشرا و نذیرا، و داعیا الی الله باذنه و سراجا منیرا و علی آله الذین اذهب عنهم الرجس، و طهرهم تطهیرا.