سنت-الهی

در قرآن آمده است که لعنت کردن عمل زشتی است، پس چرا در زیارت عاشورا لعنت می فرستیم؟ توجه به چند نکته را برای رسیدن به پاسخ سؤال سودمند می باشد.

یکی از مهم ترین عناصر در موفقیت ها و کامیابی های بشر درک حقایق و قوانین هستی و مطابقت پذیری و مدیریت و مهار امور در چارچوب آن قوانین است

سنّت که جمع آن «سنن» است، در لغت به معنای راه، روش، طریقه، قانون، سرشت، آیین، رسم، شریعت و نهاد آمده است

در این جهان، هیچ حقّی نیست که پیرامون شبهه ای نباشد؛ امّا از آن جا که در جهان هستی، نسبت علم و دانش به جهل و نادانی بسیار ناچیز است، افراد مغرض و شیادی که بیماری قلب هایشان را احاطه کرده، از جهل و نادانی سوء استفاده می نمایند و تلاش وسیع و گسترده ای را آغاز کرده، می کوشند هر چه بیشتر حقیقت را زیر سؤال برند

دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری، در دانشگاه آزاد اسلا می کرج، «همایش موعود در ادیان» را با حضور آیت الله مصباح یزدی و جمعی از فرهیختگان و اندیشمندان ادیان، برگزار کرد.

سنت تعمیم بدین معنا است که اگر آدمی خشنود از کردار گروهی باشد، در عملشان شریک خواهد بود و به کسانی ملحق می شود که دوستدارشان است چنان که خشم و نارضایتی، انسان را از کسانی که دوست ندارد و از عملشان ناراضی است، جدا می کند

آنچه در اصطلاح فلسفه به نام «نظام جهان » و «قانون اسباب » خوانده می شود در زبان دین «سنت الهی » نامیده می شود. قرآن کریم در چند جا گفته است که :