سیاست

چرا عمده رجال سیاسی ایرانی به این مسئله هیچ اشاره‌ای ندارند که "حزب" در وهله اول باید محفلی برای کارآمدی بیشتر نظام حکومتی کشور و رفع حوائج مردم باشد.

رئیس‌جمهور پزشکیان اگرچه دولتی اصلاح‌طلب دارد اما در ماه‌های اخیر منکشف شد که در میان طیف خود با محافل و افرادی مواجه است که برای تخریب دولت پزشکیان حتی حاضر به قلب واقعیت نیز هستند.

آیا بهتر نیست با درس‌آموزی از گذشته و نگاهی به خرده حاکمیت‌های حوزه خلیج‌فارس و درس‌آموزی از نتایج سیاسی اقتصادی و عرصه گاه بین‌المللی، برای سیاست نه شرقی و نه غربی که نتایجی جز تحریم و تنگناهای بین‌المللی برای مردم و کشور نداشته، طرحی دیگر انداخت؟

یکی از اصلاح‌طلبان به تازگی ادعاهایی را درباره رئیس‌جمهور پزشکیان مطرح کرده است که به نظر می‌رسد استارت همیشگی چپ‌های نانجیب برای آغاز سناریوی "رئیس‌جمهور اختیار ندارد" باشد!

در قحطی حمایت اصولی از دولت آقای پزشکیان و گفتمان آن در اردوگاه اصلاحات؛ بایستی صحبت‌های تا حدی درست را هم مورد حمایت قرار داد تا دولت جدید در مسیر درست حرکت کند.

آلمان، با سومین میزان در معرض خطر بودن، با ریسک‌های امنیتی قابل توجهی روبرو است. در گذشته، ترامپ آلمان و دیگر اعضای ناتو را تحت فشار قرار داده بود تا هزینه‌های دفاعی را افزایش دهند، و این فشار می‌تواند در دوره دوم به دلیل جنگ اوکراین تشدید شود.

تجربه "بنگاه‌داری" در بانک‌ها و یا مؤسساتی مثل شستا هرگز خوشایند نبود. لکن تعجب اینجاست که برخی مدیران اقتصادی کشور تمایل به تکرار این تجربه تلخ دارند.

رئیس اتاق اصناف تهران در مواجهه با نانوایانی که به قیمت‌های جدید نان اعتراض دارند و آنرا کم می‌دانند؛ پاسخی شجاعانه، درخور و جالب داده است.

در این سریال شاهد تقابل "حقوق" با مقولاتی مثل "حقیقت" و "سیاست" و "امنیت" و "مصلحت" هستیم و استفاده از "دروغ" در راستای به کرسی نشاندن "حقیقت".

امیدوارم مجلس در نگاه به احمد میدری، منافع ملی را بر نگاه جناحی ترجیح دهد. اندیشه و نگاه او به سیاست‌ورزی، سرمایه ملی است.