سیاه-چاله

یک سیاه‌چاله یک شیء مادی نیست – بلکه میدان گرانشی است که پس از فروپاشی یک ستاره‌ی عظیم باقی می‌ماند. در فاصله‌ی مشخصی از آن نقطه، گرانش آن‌قدر قوی می‌شود که حتی نور هم نمی‌تواند فرار کند.

سرعت چرخش این سیاه‌چاله چنان زیاد است که بافت فضازمان را به یک توپ فوتبال آمریکایی شبیه کرده است.

سیاهچاله‌ها به بلعیدن هر چیزی که به آنها خیلی نزدیک می‌شود، معروف هستند. اما آیا چیزی می‌تواند خود آنها را به طور کامل ببلعد؟

اولین سیاه‌ چاله‌ای که تاکنون توسط بشر تصویربرداری شده، در حال از دست دادن مقدار انرژی زیادی از طریق شمشیرهای نوری است.

تصویری که به تازگی توسط رصدخانه جمنای جنوبی گرفته شده است، نتیجه آشفته ادغام دو کهکشان مارپیچی یک میلیارد سال را نشان می‌دهد.

وقتی سیاه‌ چاله‌ ها با گاز و غبار احاطه شوند، بلافاصله همه‌چیز را به سمت خود جذب و مصرف نمی‌کنند. بلکه این ماده، ساختاری سریع و مسطح موسوم به قرص برافزایشی را در اطراف سیاه‌چاله تشکیل می‌دهد.

اکنون این عکس جدید، این سیاه‌چاله غول آسا را در قلب کهکشان مسیه 87(M87) نشان می‌دهد، در حالی که فواره‌ای قدرتمند را ساطع می‌کند.

این نمایش همانند پدیده پژواک در اکوی صدا است، اما با توجه به سرعت بسیار بالاتر نور، این پدیده خود را تنها در فاصله‌های نجومی آشکار می‌سازد

این نمایش همانند پدیده پژواک در اکوی صدا است، اما با توجه به سرعت بسیار بالاتر نور، این پدیده خود را تنها در فاصله‌های نجومی آشکار می‌سازد

طوفانی عظیم در ابتدای شکل گیری جهان، می‌تواند دانشمندان را در درک بهتر نحوه تعامل کهکشان‌ها و سیاهچاله‌های مرکزی آن‌ها یاری کند.