در طول تاریخ ادبیات فارسی، شاعرانِ زیادی آمده و رفتهاند؛ شاعرانی که بعضیهایشان به کانونهای قدرت و ثروت وصل بودند و پولشان از پارو بالا میرفته است و در مقابل، شاعرانی که از این کانونها دل کندند و به درآمد بخور و نمیرِ خود قناعت کردند یا از همان ابتدا راه خودشان را رفتند و صورتشان را با سیلی سرخ کردند و حاضر نشدند منت کسی روی سرشان باشد.