شبکه-نمایش-خانگی

طی مکاتبه انجام شده از سوی وزیر بهداشت با دادستانی کل کشور و دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی درخواست حمایت طلبی برای ممنوعیت نمایش مصرف دخانیات در شبکه نمایش خانگی و فیلم و سریال‌های تولیدی شده است.

سوال این ‌جاست که چرا فیلمسازان ما گمان می‌برند که اگر کاراکترهای مرد داستان حرف لاتی نزند و رفتار لمپنی نشان ندهد، مخاطبان در «مردی» و «مردانگی» آن کاراکترها شک می‌کنند؟

سه پلت‌فرم شیدا ، فلیم‌نت و نماوا در آینده‌ای نزدیک برای مواجهه با بازار انحصاری، محصولات خود را به صورت اشتراکی توزیع خواهند کرد.

کاراکترهای سریال"جان سخت" شبیه الگوهای "داریوش"، "پوست شیر" و "یاغی" نیستند و از حیث شمایل، کاملا امروزی شده‌اند اما در توسعه خشونت اجتماعی دست‌کمی از نمونه‌های قبلی ندارند.

«قهوه پدری» یک افول محض برای کسی است که به نوعی پدرخوانده‌ی برنامه‌سازی طنز در ایران محسوب می شود.

هیچ‌گاه جاهلان و اراذل و اوباش، که عمدتا ناجوانمرد، هیز و هرزه، عیاش، مفتخور و تلکه‌بگیر، خلافکار و منفورند، یک طبقه یا قشر اصلی در جامعه‌ی ایرانی نبوده، اما امروز صحنه‌گردان نمایش خانگی شده است.

این درهم‌آمیزی، به علت فقدان خلاقیت هنری و اصالت، ملغمه‌ای از کار در می آید که نه پلیسی است، نه درام، نه عشقی؛ نه ایرانی است، نه ترکیه‌ای، نه آمریکایی، بلکه ناکجاآبادی!

اغلب سریال‌های درحال پخش توسط سکوهای نمایش خانگی بسته‌هایی پر از قتل‌ ، ضرب و شتم و خونریزی حتی علیه اعضای نزدیک خانواده هستند.

روزنامه همشهری درباره سریال «داریوش» می‌نویسد، سریال داریوش مجموعه‌ای بنجل است. عبارتی که می‌توان درباره اغلب تولیدات فیلم‌نت بکار برد.

بزرگ‌ترین ضعف «بازنده»، فضا و حال و هوای به شدت غیرایرانی، بی‌هویت و ناکجاآبادی آن است.