شخصیت

جوانی، بهار عمر و فصل طربناک زندگی است. هیچ دوره ای از زندگی چون روزگار جوانی، سرسبز و خرّم نیست، و هیچ انسانی همانند زمان جوانی، توان مند و پرانرژی نیست

از آنجا که اسم برای شناسایی فرد و برقراری ارتباط روزمره با او بکار می‌رود، مبنای درک فرد از خودش می‌شود، بخصوص در ارتباط با دیگران

اگر روابط خواهر و برادریِ کسی پرتنش باشد، بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی مواد مخدر مصرف کند و دچار افسردگی و اضطراب شود.

همه افراد دارای خط قرمز‌ها و چارچوب‌هایی در زندگی شان هستند که اگر شما از آن‌ها رد شوید و رفتار شما دور از ادب و شخصیت یک فرد محترم باشد باعث می‌شود که شما در چشم اطرافیانتان و دیگران خراب شوید.

به گفته محققان در افرادی که از نظر ویژگی وظیفه‌شناسی ضعیف‌تر هستند (تمایل به مسئولیت‌پذیری، سازماندهی و توانایی خودکنترلی ندارند) خطر مرگ زودرس 40 درصد بیشتر از کسانی است که وظیفه‌شناس‌تر هستند.

مفهوم «شخصیت» کارکرد علمی خود را از دست داده است و به ملعبه‌ای برای سخنرانی و خطابه تبدیل شده است.

شهر از کودکی شاد و همچنین منزل دنج شما صحبت می‌کند. چنین خاطراتی هنوز روح شما را گرم نگه می‌دارند و همچنین شهر نشانگر این است که شما مسئول رسیدن به اهدافتان هستید.

تعداد بیشماری از تئوریسین‌ها و محققان دریافته اند که عطر‌های شما بیشتر از چیزی است که به چشم می‌آید و من اینجا هستم تا دقیقاً آنچه عطر و بوی رایج شما در مورد شما می‌گوید را افشا کنم.

این، اساس «تست رورشاخ» یا همان «تست لکه» در روانشناسی است. اغلب دو نفر متفاوت، دو شکل مختلف را در یک لکه جوهر می‌بینند. آنچه شما می‌بینید، می‌تواند نگاهی اجمالی به شخصیت، توانایی‌ها و نبرد‌های شما در زندگی باشد.

حضرت عبدالمطلب(ع)، فرزند «هاشم بن عبد مناف»، پدربزرگ حضرت محمد(ص) یکی از تأثیرگذارترین چهره ها در محافظت از حضرت و زمینه سازان ظهور دین مبین اسلام است. پیغمبر(ص) به داشتن چنین پدربزرگی افتخار کرده، در میدان رزم این گونه رجز می خواندند: «من قطعاً پیامبرم و این، دروغ نیست. من پسر عبدالمطلبم.»[1]