در مدیریت فرهنگی معمولا نگاهمان «محصول گرا» است. بحث و جدل های فراوانی معطوف به تک محصول های خوب یا بد در عرصه سینما و سایر هنرها داریم. اما نگاه «ساختارگرا» نداریم. چندان توجه نداریم که کلیت ساختارها و زیرساخت های تولید فرهنگی و هنری ما در چه وضعیتی است و در قیاس با رقبای منطقه ای و جهانی کجا قرار داریم.