در بخش نخست1, از بایستگیِ احیا و دگرگونی اندیشه اسلامی سخن رفت. برای توانایی اسلام بر پاسخ گویی به نیازهای واقعی عصر, بر پویایی و تکامل تفکر اسلامی پای فشردیم و برای باوراندن و جای گیر کردن در ذهنها که چنین کاری دور نمی نماد و شدنی است, در نخستین گام, بر آن شدیم تا توانِ پویایی و قدرتِ رشد و تکامل فهمِ اسلامی را در پویه زمان و انسان بنمایانیم.
