صوم

1. رمضان‌رمضان، در لغت از ماده رمض، به معناى شدت گرما و تابش آفتاب بر سنگ و شن مى‌باشد

1. رمضان‌رمضان، در لغت از ماده رمض، به معناى شدت گرما و تابش آفتاب بر سنگ و شن مى‌باشد

اساس منابع اجتهاد و استنباط در شریعت مقدس اسلام، ثقلین می باشد؛ کتاب که بیان واضح و آشکار همه چیز در آن آمده است؛ ﴿تبیانالکل شیء﴾ و عترت که تمام اشیا نزد ایشان به احصا درآمده است؛ ﴿وکل شیء أحصیناه فی إمام مبین﴾

اساس منابع اجتهاد و استنباط در شریعت مقدس اسلام، ثقلین می باشد؛ کتاب که بیان واضح و آشکار همه چیز در آن آمده است؛ ﴿تبیانالکل شیء﴾ و عترت که تمام اشیا نزد ایشان به احصا درآمده است؛ ﴿وکل شیء أحصیناه فی إمام مبین﴾

1. رمضان رمضان، در لغت از ماده رمض، به معناى شدت گرما و تابش آفتاب بر سنگ و شن مى باشد

و صوم شهر رمضان فانه جنه من العقاب ».

در خطبه یاد شده دو مورد است که فهم آنها به تامل بیشتری نیاز دارد. [1]

فیومی در مصباح المنیر گوید: [1]

مبارک باد آمد ماه روزه رهت خوش باد، ای همراه روزه شدم بر بام تا مه را ببینم که بودم من به جان دلخواه روزه نظر کردم کلاه از سر بیفتاد سرم را مست کرد آن شاه روزه مسلمانان، سرم مست است از آن روز زهی اقبال و بخت و جاه روزه بجز این ماه، ماهی هست پنهان نهان چون ترک در خرگاه روزه بدان مه ره برد آن کس که آید درین مه خوش به خرمنگان روزه رخ چون اطلسش گر زرد ...

روزه فقط امساک از اکل و شرب نیست، بلکه شرائطی دیگر هم همراه آن است، تعهد و مسؤولیتهای انسان در برابر روزه، این فریضه الهی زیاد است.