نظامهای عمده طبی آسیا، همانند طب هندی و طب چینی به ویژه نظام طب اسلامی، به تحقیقات عملی و علمی و قانون و فلسفه متکی هستند که باید به طور کلی و کیفی آنها را تجزیه و تحلیل کرد. آنها رابطه ای مستقیم با نحوه تغذیه، آب و هوا و شرایط اقلیمی دارند. در آنها جنبه اخلاقی و اندرزی وجود داشته و حتی رعایت نکات بهداشتی نیز مد نظر بوده است.