عبدالکریم-سروش

داستان زندگی و مرگ داور برای برخی می‌تواند درس عبرتی باشد به‌ویژه آن چند روزنامه‌نگاری که این روزها در تهران به‌واسطه یک ارتباط ایمیلی برای یک گروه تروریستی گزارش می‌نویسند!

سروش پیام انتخاباتی خود را با این شعر منتقل کرده است: من نگویم که کنون با که نشین و با که بنوش/ که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

توقع افشای راز رابطه مولانا و شمس از یک کارگردان سینما هم گزاف است آن هم وقتی استادِ استادان- دکتر عبدالحسین زرین‌کوب- در «سرّ نِی» که به قاعده قرار بوده راز را بر ملا کند هم چنین نمی‌کند و در صفحه 513 می‌نویسد: «مولانا در مثنوی در هیچ‌جا دربارۀ عشقی که خود او را با شمس تبریزی مربوط می‌دارد توجیه روشنی عرضه نمی‌کند

در شمارۀ 29 مجلۀ "سیاست‌نامه" پرونده‌ای درباره مهمترین مقالات منتشر شده پس از انقلاب 1357 در ایران است. در این پرونده ویژه به این پرسش پاسخ داده شده که نویسندگان برتر ایران در چهار دهه گذشته چه کسانی بودند و مقالاتی از  سروش، بشیریه، طباطبایی، فیرحی و دیگر نویسندگان مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

در بین این پانزده مقالۀ برتر، چهار مقاله متعلق به عبدالکریم سروش است. "صراط‌های مستقیم" و "محمد؛ راوی رویاهای رسولانه"، هر دو متعلق به سروش، در رتبه‌های سیزدهم و پانزدهم قرار گرفته‌اند.

سیر تحول و شکل‌گیری ادبیات داستانی در دهه‌ی شصت برای فهم معرفتمندانه از جنس و روش شناختن، نوع «ادبیات‌پایداری» ضرورت علمی دارد.

اکثر مصوبات ردشدۀ مجلس ششم، سمت و سوی لیبرالیستی داشتند اما نه تنها خاتمی بلکه نمایندگان مجلس اصلاحات نیز ابا داشتند که خود را لیبرال بنامند.

درحالی‌که مرکز اعتدال در عربستان سعودی ادعا می‌کرد که آشوب‌ها در ایران جنبشی بدون سر و فاقد ایدئولوژی است، اما در سطح عملیاتی تمامی مهره‌های میدانی و فرقه‌ای به صف شده‌اند!

در هفته اول از اغتشاشات برخی اساتید در دانشگاه‌ها سعی کردند با تحریک برخی دانشجویان و سیگنال از بیرون فعالیت‌های علمی در دانشگاه را متوقف کرده و آن را هماهنگ با اعتصابات گروهکی کنند!

در اغتشاشات اخیر در کشور تمرکز یارگیری از سوی ضدانقلاب روی همین نسل NEET بوده است؛ استفاده از محتوای هیجانی و اغواگر با استفاده از ظرفیت بی بندباری گروه‌هایی چون رپرها، هیچهایکرها قابل توجه است!