بدان جهت که حقایق قرآنی فوق مسائل زودگذرِ علمی است، لذا بیانی فوق علمِ رسمی در قرآن حکمفرماست. این که در قرآن، حقایق مربوط به ارتباطات چهارگانه (ارتباط انسان با خویشتن، با خدا، با جهان هستی و با هم نوع خود) مطابق نظم و ترتیب علمی مقدمات و نتیجه گیری ها مطرح نشده، مستند به علل مهمی است که ما بعضی از آن ها را در این جا مطرح می کنیم:
