علماى-شیعه

برخی به مسئله فقر بیشتر اهمیت داده اند و آن را با زهد و ساده زیستی مترادف دانسته اند اما مسئله سرمایه دار شدنی که نتیجه اش قدرت آوری، علم آموزی و رفع نیازهای مادی مردم است چیست؟ سرمایه داری زمانی بد است که به تجمل ختم شود وگرنه بدون سرمایه مگر می شود حتی فعالیت دینی کرد؟

برخی به مسئله فقر بیشتر اهمیت داده اند و آن را با زهد و ساده زیستی مترادف دانسته اند اما مسئله سرمایه دار شدنی که نتیجه اش قدرت آوری، علم آموزی و رفع نیازهای مادی مردم است چیست؟ سرمایه داری زمانی بد است که به تجمل ختم شود وگرنه بدون سرمایه مگر می شود حتی فعالیت دینی کرد؟

برخی به مسئله فقر بیشتر اهمیت داده اند و آن را با زهد و ساده زیستی مترادف دانسته اند اما مسئله سرمایه دار شدنی که نتیجه اش قدرت آوری، علم آموزی و رفع نیازهای مادی مردم است چیست؟ سرمایه داری زمانی بد است که به تجمل ختم شود وگرنه بدون سرمایه مگر می شود حتی فعالیت دینی کرد؟

برخی به مسئله فقر بیشتر اهمیت داده اند و آن را با زهد و ساده زیستی مترادف دانسته اند اما مسئله سرمایه دار شدنی که نتیجه اش قدرت آوری، علم آموزی و رفع نیازهای مادی مردم است چیست؟ سرمایه داری زمانی بد است که به تجمل ختم شود وگرنه بدون سرمایه مگر می شود حتی فعالیت دینی کرد؟

برخی به مسئله فقر بیشتر اهمیت داده اند و آن را با زهد و ساده زیستی مترادف دانسته اند اما مسئله سرمایه دار شدنی که نتیجه اش قدرت آوری، علم آموزی و رفع نیازهای مادی مردم است چیست؟ سرمایه داری زمانی بد است که به تجمل ختم شود وگرنه بدون سرمایه مگر می شود حتی فعالیت دینی کرد؟

برخی به مسئله فقر بیشتر اهمیت داده اند و آن را با زهد و ساده زیستی مترادف دانسته اند اما مسئله سرمایه دار شدنی که نتیجه اش قدرت آوری، علم آموزی و رفع نیازهای مادی مردم است چیست؟ سرمایه داری زمانی بد است که به تجمل ختم شود وگرنه بدون سرمایه مگر می شود حتی فعالیت دینی کرد؟