تعداد نیروهای ایرانی چنان زیاد بود که استحکامات عراقیها تاب مقاومت در برابر آنها را نداشتند. این اشتباه و طرحریزی ضعیف سبب شد ایرانیان بتوانند لشکر سوم عراق را منهدم کنند. البته این شکست تنها از اشتباه فرمانده ناشی نمیشد، بلکه فرمانده سپاه درگیر هم با پافشاری بر نظراتش در این اشتباه سهیم بود.