در مسائل اخلاقی اشاره شد که انسان یک حقیقت خارجی است اخلاقی که مکمّل حقیقت انسان است صِرف این باید و نبایدِ اعتباری نیست بلکه مصالح حقیقی، پشتوانه این احکام است همین مصالح که به صورت احکام فقهی و حقوقی و اخلاقی در می آید در قیامت به صورت پاداش یا کیفر ظهور می کند
