علی دشتبان/ در کل می توان از آباجان به عنوان داستانی تلخ اندیش نام برد که فضای دوران جنگ را بستری مناسب برای بیان تلخی هایش دانسته و رخت ماتم را این بار بر شانه پیرزنی انداخته است که قرار است نماینده مادر ایرانی و سنتی باشد. مادری که نتوانسته خانه خود را به مثابه سرزمینش از گناه و آفت و بلا مصون نگه دارد.
