فراق

مشهور آن است که در آستانه طلوع فجر روز جمعه 20 جمادی الثانی سال پنجم پس از بعثت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ، فاطمه زهرا علیهاالسلام در مکّه دیده به جهان گشود

گویا همین دیروز بود که در سوگ امام عارفین می گریستیم و به فرزندش سر سلامتی می دادیم. اما اینک در آستانه غم جانکاه ششمین سالگرد رحلت امام، در سوگ فرزندش احمد نشسته ایم . راستی چه زود گذشت فراق امام و چه سخت گذشت این فراق پدر بر امت و فرزند و چه زود این فراق فرزند به وصال مبدل گشت. و فرزند در کنار پدر سر بر بالینش نهاد.

که چرخ را به حق او بود طریق نفاق

حضرت فرمود: اختلافی که در میان ما پیدا شد از فراق او بود نه در دین او، حال آنکه پاهای شما هنوز از گل و لای نیل خشک نشده بود که به پیغمبر خود گفتید:

ردیف به کلمه، عبارت یا جملاتی اطلاق می شود که بعد ازقافیه با مفهوم و معنایی واحد عینا تکرارمی گردد و شرط اساسی آوردن ردیف درپایان بیت ها یا مصراع ها آن است که آن بیت یا مصراع درمعنا به ردیف نیازداشته باشد وبه قول صاحب «المعجم فی معاییر اشعار عجم » «و چون کلمه ردیف دروضع خویش متمکن نیفتد یعنی شعر را ازروی معنی بدان احتیاج نبود، معیب باشد .» (1)

ز کیست اینهمه آواز الفراق، فراق

جمعیت در کوچه موج می زند، علی را کشان کشان برای بیعت به سوی مسجد می برند، بانو دوان دوان به دنبال مولا... پاهایش بی رمق...، زانوانش به خاک ساییده می شوند و او هم چنان دستان علی را می کشد... و این غلاف شمشیر است که دست بانو را از دستان پر قدرت اما اسیر در ریسمان ظلم و جنایت، جدا می کند... و ناله های بانو بی ثمر در گلو حبس می شود.

در سوگ عصمت کبری، فاطمه زهرا(س)