به موسیقی، ضلع دیگری اضافه کرد، دیگر مثلث نبود دنیای بی کرانِ آهنگین، حالا ضلعی چهارم داشت و مربعی شکل بود. پیش‌تر خواننده می‌درخشید روی صحنه و تمام سکه‌های شهرت و ثروت را به جیب می‌زد، بعدتر ترانه سرا و شاعر هم از دامنه کوه بالاتر آمدند، دیگر کسی تصور نمی‌کرد هر چه خواننده از درون حنجره خوش تار و پودش بیرون می‌ریزد، جوشش اندیشه‌های اوست!
