فیلم در انتساب خلقیات عجیب غریب، ریاکارانه، دروغگویانه و چاپلوسانه جماعت ایرانی از افراد عادی کوچه و بازار گرفته تا رئیسجمهور مملکت را هجو میکند و در پایان با دو جمله وطنپرستانه نچسب میخواهد جبران کند. کلیت فیلم شبیه اشعار عاشقانهای است که تکتک کلماتش گواهی به یک عشق دختر و پسری دارند و در انتها با افزودن یک کلمه مادر، مجوزشان را میگیرند.