قرض-دادن

کسى که به مؤمنى قرض داد، منتظر بماند تا پرداخت قرض براى او امکان‌پذیر شود؛ یعنی همان طور که جایز نیست بدهکار با فرض توانایى، پرداخت مال را به تأخیر بیندازد، همین طور نیز اگر طلبکار مى‌داند بدهکار توانایى ندارد، جایز نیست او را تحت فشار قرار دهد.

کسى که به مؤمنى قرض داد، منتظر بماند تا پرداخت قرض براى او امکان‌پذیر شود؛ یعنی همان طور که جایز نیست بدهکار با فرض توانایى، پرداخت مال را به تأخیر بیندازد، همین طور نیز اگر طلبکار مى‌داند بدهکار توانایى ندارد، جایز نیست او را تحت فشار قرار دهد.

کسى که به مؤمنى قرض داد، منتظر بماند تا پرداخت قرض براى او امکان‌پذیر شود؛ یعنی همان طور که جایز نیست بدهکار با فرض توانایى، پرداخت مال را به تأخیر بیندازد، همین طور نیز اگر طلبکار مى‌داند بدهکار توانایى ندارد، جایز نیست او را تحت فشار قرار دهد.

کسى که به مؤمنى قرض داد، منتظر بماند تا پرداخت قرض براى او امکان‌پذیر شود؛ یعنی همان طور که جایز نیست بدهکار با فرض توانایى، پرداخت مال را به تأخیر بیندازد، همین طور نیز اگر طلبکار مى‌داند بدهکار توانایى ندارد، جایز نیست او را تحت فشار قرار دهد.

موضوع مورد تحقیق دارای سه بخش است در زمینۀ: قرض الحسنه، ربا و فلسفۀ آن دو، بخش اول دربارۀ حرمت ربا و معانی آن، و قرض و مبانی امام در این باره است. بخش دوم دربارۀ فلسفۀ حرمت ربا و تحسین و فلسفۀ قرض است و بخش پایانی دربارۀ قرض در قرآن و سنّت و...

کسى که به مؤمنى قرض داد، منتظر بماند تا پرداخت قرض براى او امکان پذیر شود؛ یعنی همان طور که جایز نیست بدهکار با فرض توانایى، پرداخت مال را به تأخیر بیندازد، همین طور نیز اگر طلبکار مى داند بدهکار توانایى ندارد، جایز نیست او را تحت فشار قرار دهد.

پرداخت وجه به افراد، قانونا به معنای ادای دِین است نه قرض دادن. کارشناسان وکیل‌آنلاین در این مورد توضیح داده‌اند.