قمر-تایتان

قمر تایتان که یکی از قمر‌های سیاره زحل است، یکی از معدود اجرام آسمانی در منظومه شمسی است که دارای آب مایع (محبوس در زیر پوسته‌ای از یخ به ضخامت 170 کیلومتر) است که به نظر می‌رسید قابلیت تولید نوعی بیوشیمی را داراست.

اخیراً ناسا روی ماموریت‌های هلیکوپتری برای پیدا کردن حیات فرا زمینی در تایتان (بزرگترین قمر سیاره‌ی زحل) سرمایه گذاری کرده است. آژانس فضایی آمریکا این هفته اعلام نمود که پروژه‌ی یاد شده (که به نام «سنجاقک» نیز مشهور است) یکی از مهم‌ترین پروژه‌های ناسا جهت پیداکردن حیات فرا زمینی بوده و قرار است در سال 2020 اجرایی شود.

تایتان، بزرگ ترین قمر سیاره زحل، حاوی ترکیبی شیمیایی است که می تواند حیات را در این دنیای دوردست و منجمد به وجود بیاورد. اخترشناسان به تازگی مولکولی را در جو تایتان کشف کرده اند که نقش تعیین کننده ای در تشکیل سلول ها ایفا می کند و بنابراین، شاید حیات به شکل ابتدایی در سطح این قمر وجود داشته باشد.

فضاپیمای کاسینی در ماه های پایانی ماموریت خود از هر زمان دیگری به سیاره زحل نزدیک تر شده و علاوه بر ارسال اطلاعاتی ارزشمند از جو و حلقه های احاطه کننده این سیاره زیبا، تصاویری تاریخ ساز را نیز از قمرهای آن، به خصوص تایتان، به زمین مخابره می کند.

ناسا در حال حاضر بیشتر فعالیت هایش را روی مأموریت کره مریخ متمرکز ساخته، اما مابقی منظومه شمسی را نیز فراموش نکرده. این آژانس فضایی 12 پیشنهاد دریافتی برای برنامه «مرزهای نو» (New Frontiers) را در دست بررسی دارد، برنامه ای که مأموریت هایی همچون نیو هورایزنز، جونو و دیگر موارد بدون سرنشین را تا به امروز به اجرا درآورده است.