آنان اقوانی بدوی بودند که در عشیره هایی باهم زندگی می کردند و در دوران خلافت معتصم توانسته بودند بر راه بصره که شریان اقتصادی خلافت به شمار می رفت، تسلط یابند و وابستگان حکومت را تهدید کنند. آنان جلوی کشتیهای تجاری را می گرفتند و مانع رسیدن کمک به بغداد می شدند.
