لالایی-خوان-قشقایی

مادران ایرانی از دیرباز برای کودکانشان لالایی می‌خواندند؛ لالایی‌هایی که خبرهای خوبی به بچه‌ها می‌داد؛ مثل مژده رسیدن بهار، بازگشت پدر، طول عمر، سلامتی و ...؛ لالایی‌هایی که این روزها منسوخ شده‌اند و دیگر کمتر مادری است که برای خواباندن کودکش لالایی اصیل زمزمه کند.

پروین بهمنی - لالایی‌خوان پیشکسوت قشقایی و پژوهشگر حوزه موسیقی اقوام و نواحی - در بخشی از گفت‌وگوی خود در ایسنا، دو لالایی را خواند و داستان‌های هرکدام از آنها را تعریف کرد. او اخیراً نشان درجه یک هنری برای «آواز» دریافت کرده است.

برای علاقه‌اش و همچنین ترویج فرهنگ و موسیقی اقوام و نواحی، با فضای سنتی ایل، جامعه بزرگ‌تری که در آن زندگی می‌کند و حتی سرطان، کُشتی گرفته است. گاهی از این‌که هنر را انتخاب کرده، پشیمان شده، اما وقتی محبت بچه‌های عشایر را دیده، از این‌که راهش را درست انتخاب کرده، خوشحال است.