کفشهای اعیان زادههای شیک، کفش دستکدار بود. کفشهایی که روی پا و ساق را بپوشاند هنوز به تهران نیامده و اگر هم آمده بود عمومیت نداشت و به اصطلاح زمان بعضی جلفها بودند که از آن کفش راحت پا و حافظ سرما میپوشیدند. یک مرتبه در دوازده سالگی بر حسب تصادف یکی از این کفشها نصیبم شد که هیچوقت جرأت نمیکردم جلو بزرگترها آن کفش را پا کنم