محبت

هر کسی خاطراتی از گذشته خود دارد. اما ممکن است که برای برخی از افراد این خاطرات محبت‌آمیز نباشند.

یکی از زوایای ناشناخته‌ی امام عصر علیه السّلام، مهر و محبّت آن بزرگوار به انسان ها و به ویژه شیعیان است. متأسفانه از گذشته‌ی دور چنین بوده است که امام را تنها با شمشیر و خونریزی و قهر و انتقام معرفی کرده و چهره‌ای خشن از آن حضرت نشان داده اند؛ حال آنکه آن حضرت مظهر رحمت بی کران الهی و پدر مهربان امّت و همدمی دلسوز و همراهی خیرخواه است.

یکی از دغدغه های خوب و مطلوب فرزندان نیز از قدیم تا به امروز جبران زحمات پدر و مادر بوده و هست.از آنجایی که اکثر افراد با سوال چگونه قدردان پدر و مادر باشیم قصد دارند زحمات ایشان را جبران کنند.

ما به عنوان والد میدانیم کودکان ما دوست دارند که در آغوش گرفته شوند، بچه های کوچک از در آغوش گرفته شدن لذت میبرند و حتی بچه های بزرگتر هم نیاز دارند که توسط والدین خود به آغوش گرفته شوند.

یکی از نکات بلند پندآموزی که بسیار شنیده و خوانده‌ایم، روایت ادیبانه‌ای است که سعدی در گلستان حکمت‌هایش از ماجرای گِلی خوشبو نقل می‌کند. او از گِلی می‌گوید که مدتی با گُل می‌نشیند

افلاطون عشق را جنون الهى دانسته که نفوس قدسى و ارواح عالى به این جنون مبتلا مى‌شوند، و علاجش جز فنا و مستغرق در معشوق شدن و بقا به شهود و وصال یافتن نخواهد بود.

در هر مرحله از مراحل زندگی وی، لایه ها و درسهای بزرگی نهفته است و با کالبدشکافی و موشکافیهای عمیق، می توان درسهای بزرگی آموخت و باید هم آموخت .

این شکوه و جلال که در بارگاه امامان می بینی!

پی نوشت ها :1.دعبل خزاعی ، دیوان ( بیروت ، دارالکتب البنانی 1972 م ، ص 107 ) 2

از دیدگاه اسلام، مهربانی و محبت ورزیدن، مایه قوام و برپایی جامعه انسانی است و بدون مهربانی، نظام اجتماع بشری، سرد و بی روح و زیبایی های زندگی به کام انسان تلخ و بی معناست