مرتضی-قاضی

بعد از بمباران مهرآباد در 31 شهریور 59 تا مدت مدیدی تهران بمباران نشد تا اسفند ٦٣. همان اسفند سال ٦٣، تازه چند روز بود بمباران تهران شروع شده بود که نماز جمعه تهران هم بمب‌گذاری شد و یک عده شهید شدند.

مرتضی قاضی، منتقد درباره کتاب «جواهری در گونی» گفت: ما به روایت همدلی در خاطرات اسارت نیاز داریم که این طور در عراق هم افراد متفاوت پیدا می‌شد؛ یعنی در کتاب روایت انسانی هم بروز و ظهور داشته باشد...

جواد کلاته عربی، منتقد ادبات دفاع مقدس گفت: مطالب کتاب پاسخگوی روایت پیشرفت در حوزه هسته‌ای نیست. دلیل این ابهام فضای امنیتی است که مانع از بیان جزئیات بیشتری در کتاب شده است.

علی‌الله سلیمی نویسنده و منتقد گفت: من وقتی کتاب را خواندم احساس کردم شریفی‌راد روبه روی من نشسته است و تند تند ماجرای خنثی کردن بمب‌ها را تعریف می‌کند.

وقتی کار نویسندگی در حوزه جنگ را شروع کردم، آرزویم این بود درباره گمنام‌ترین‌ها بنویسم. دوست داشتم درباره آدم‌های معمولی جنگ بنویسم و علاقه‌ای نداشتم درباره فرماندهان، سرداران و آدم‌های شاخص بنویسم.

«اسیر آلواتان» نوشته رضا رستمی با محوریت خاطرات شهدا و اسرای در بند کومله و دموکرات از زبان شاهدان عینی رونمایی شد.

سومین دوره «دیدار با ابرار» به همت اداره کل تبلیغات اسلامی قم و انتشارات بین الملل در این استان برگزار شد.

«اسیر آلواتان» نوشته رضا رستمی با محوریت خاطرات شهدا و اسرای در بند کومله و دموکرات از زبان شاهدان عینی رونمایی شد.

نویسنده دفاع مقدس مطرح کرد: باید نقدهای خوب بنویسیم. شیوه‌نامه‌های خوب بگذاریم. افراد در مقدمه‌های کتاب‌ها توضیح دهند چه کرده‌اند. در نقدها مطالب بسیاری استخراج می‌شود.

سربازها در طول دوره خدمت به یکی از سازمان‌ها و ارکان نیروهای مسلح وابسته هستند اما پس از پایان خدمت وارد زندگی عادی می‌شوند و تریبونی برای بیان خاطرات و انتقال تجربیاتش ندارند.