مرگ-فروشنده

اینکه عده‌ای هنرور در هم غوطه‌ور شوند، بدون آن که نقشه راه محتوایی اثر آشکار و بارز باشد و حتی نتوان یک خط روایت آشکار از آن برداشت کرد، چه نسبتی با فرهنگ بالنده محتواگرای ایرانی دارد؟