مسجد-کوفه

اینها تنها واژگانی هستند که شایسته رمضانند و بهره شب های قدر.

اینها تنها واژگانی هستند که شایسته رمضانند و بهره شب های قدر.

اینها تنها واژگانی هستند که شایسته رمضانند و بهره شب های قدر.

اینها تنها واژگانی هستند که شایسته رمضانند و بهره شب های قدر.

اینها تنها واژگانی هستند که شایسته رمضانند و بهره شب های قدر.

اینها تنها واژگانی هستند که شایسته رمضانند و بهره شب های قدر.

آسمان نالان بود. دیوارهای کوفه از ترس حدوث «واقعه » به هم نزدیک می شدند، شاید جلوگیر آن باشند

«کوفه»، و چه سوگوار.

آن شب ستاره های غمگین، با آه و ناله گرد هم آمده بودند و از بالابه خانه ای در کوفه می نگریستند. زمین می گریست.