منظومه-شمسی

فارفاراَوت نامش را از جرم قبلی مشابه خود می‌گیرد که با عنوان «فار اوت» (Farout) شناخته می‌شود و در سال 2018 کشف شده بود. هر دوی این اجرام را همین تیم پژوهشی پیدا کرد، که در حال انجام پروژه‌ای هستند که از فضای دورتر از پلوتو در منظومه شمسی نقشه‌برداری می‌کنند.

خورشید همیشه پایدار و قابل اعتماد نخواهد بود. میلیارد‌ها سال دیگر، خورشید، زمین و قسمت داخلی منظومه شمسی را به مکانی بسیار ناخوشایند تبدیل می‌کند اما ممکن است که خورشید ما در آخر عمرش بذر زندگی جدیدی را بپاشد.

روی درپوش موتور آن نیز یک تصویر ماهواره‌ای از منطقه خاورمیانه نقش بسته است که 100 ساعت برای پرداخت نهایی آن زمان صرف شده است.

شاید تا چند صد میلیون سال، خطر خاصی خانه‌ی سبز ما و منظومه‌ای که در آن هستیم را تهدید نکند، اما بالاخره منظومه‌ی ما از بین خواهد رفت. نه ما نامیرا هستیم، نه سیاره و نه منظومه‌ی شمسی‌مان

سال 2020 یک سال بسیار عجیب، مهم و چالش برانگیز برای دنیای علم بود. در حوزه علوم فضایی اتفاقات و دستاورد‌های بسیار بزرگی رخ داد. از انفجار اسپیس ایکس و تخریب تلسکوپ غول‌آسای آرسیبو، تا ارسال نمونه‌ی خاک سیارک ریگو به زمین و بسیاری رخداد‌های دیگر که حتی این مورادی که ذکر شد را به حاشیه راند

چنین به نظر می‌رسد که سیارک مادر تقریبا در ابعاد و اندازه سِرِس (Ceres) باشد؛ سیاره کوتوله‌ای که به گفته محققان، بزرگترین جِرم در کمربند سیارکی به شمار می‌رود. پژوهشگران همچنین دریافته‌اند که این جرم، در حضور آب و نیز کم و بیش تحت فشار، شکل گرفته است.

مشتری و زحل در پدیده‌ای که آخرین بار حدود 800 سال قبل رخ‌داده بود و با فاصله ظاهری بسیار نزدیک از یکدیگر در آسمان شب گذشته قرار گرفتند.

این سیاره احتمالی هنوز به طور مستقیم مشاهده نشده و محققان با مطالعه حرکت اجرام پراکنده در نقاط دور منظومه شمسی، و شبیه‌سازی کامپیوتری، به این نتیجه رسیده‌اند که باید چنین سیاره‌ای وجود داشته باشد.

روی درپوش موتور آن نیز یک تصویر ماهواره‌ای از منطقه خاورمیانه نقش بسته است که 100 ساعت برای پرداخت نهایی آن زمان صرف شده است.

بستن در محفظه فرآیندی حساس بود که طی دو روز انجام شد. با توجه به فاصله دور کاوشگر از زمین ارسال پیام‌های آن به زمین یا برعکس بیش از 18 دقیقه طول می‌کشد.